تصاویری که مشاهده می کنید برای لوله کشی آب تهران در اوایل دهه 30 خیابان شاپور نزدیک به منطقه شوش می باشد . تا پیش از این اقدام در اقصی نقاط کشور مردم با مشکل عدم دسترسی به آب شرب سالم مواجه بودند به همین دلیل به بیماری های مختلفی دچار و با مشکلات گوناگونی دست و پنجه نرم می کردند . در ادامه محتوا با ما همراه باشید تا نخستین اقدامات اساسی که در راستای تامین آب شرب شهر تهران صورت گرفت را با شما در میان بگذاریم …
پیش از احداث شبکه لوله کشی آب شهر تهران با ابتدایی ترین روش های ممکن استحصال ( 40 رشته قنات وقفی و خصوصی ) تامین می شد . به علت فاصله بسیار محل قنات ها از محل سکونت و زیستگاه های مردم گذرگاه های مختلفی جهت انتقال آب بنا شد تا آب راحت تر در اختیار مردم قرار بگیرد . آب در مسیر خود از نهر ها و گذرگاه های مختلفی عبور می کند که همین سبب جمع شدن مقدار زیادی از املاح ، آلایش و ناپاکی ها (مواد شوینده ، پاک کننده ، لاشه حیوانات ، زباله ها و … ) می شود .
انبارهای آب آن زمان به دو دسته عمومی و خصوصی تقسیم می شدند . معمولا آب انبار های عمومی بزرگتر و دارای پله های بیشتری بودند و در برخی از آنها از آهک ، خاکستر و ذغال برای تصفیه و ته نشینی مواد معلق استفاده می شده است با تمامی این تفاسیر سال های متمادی استفاده از آب آشامیدنی غیر قابل شرب سبب شد تا در نهایت سال 1301 سیاست گذاران متوجه شوند که چاره ای جز لوله کشی آب و تصفیه آن وجود ندارد .
پس از تصویب عملیات احداث مجرای رودخانه کرج به تهران آغاز و طی 4 ماه 53 کیلومتر لوله کشی آب از روستای بیلقان تا جمشید آباد تهران انجام شد ؛ با اینکه 20 کیلومتر از این مسیر را کانال کشی کرده بودند اما باز هم آب در مسیر هرز می رفت و برخی از آلودگی ها را بر می داشت تا سر انجام در سال 1330بر اساس جمعیت 900 هزار نفری شهر تهران توانستند طرح اول لوله کشی آب تهران را به سر انجام برسانند .
نکته : سمت راست عکسی که در بالا مشاهده می کنید گذر یک میر آب از کنار جایگاه لوله کشی است در واقع احداث شبکه آب شهر تهران نقطه پایان این شغل بود .
مباحث داغ پیش از لوله کشی آب تهران در دهه 30
بزرگترین کارخانه های تولید لوله فولادی در ایران
عمر مفید لوله فولادی و شرایط موثر بر آن
